Accepteer eens een tip

Overal om mij heen zie ik het. Potentie van mensen om elkaar te versterken. En toch lukt dat dan om de één of andere reden niet. Ondanks dat wij mensen gezelschapsdieren zijn lijken we vaak bij adviesmomenten acuut een autismestoornis te ontwikkelen. Ik noem het bewust een stoornis i.p.v. eigenwijsheid of houding en gedrag omdat ik oprecht denk dat we vaak niet doorhebben welke kansen we laten liggen. Dat is zonde want af en toe iets van een ander aannemen daar word je volgens mij een beter mens van.

​Ik maak me er zelf ook schuldig aan. Iemand geeft me een tip of een advies en wat doe ik? Ik zet mijn hakken in het zand en geef tegengas. Ik weet het toch zeker zelf wel beter of niet dan? Nou soms niet dus. Hoe ik dat weet? Nou als de mist optrekt en ik nadenk over wat de tipgever mij wilde vertellen of wilde bereiken dan blijkt dat die tip vrijwel altijd in mijn voordeel uit pakt en vaak ook nog eens iets is wat ik zelf niet had kunnen bedenken.  

​"Zeg zou je niet eens......"
"Als ik jou was had ik...."
"Misschien werkt het beter als je..."

​Wij mensen vinden van alles. Van elkaar, de mensen om ons heen, onze omgeving, actualiteiten. Overal hebben we een mening over. We handelen er niet altijd naar. Dat is in sommige gevallen prima. Als je ergens niets aan kan veranderen of niets opbouwend te melden hebt bijvoorbeeld. Hou dan je mond. Maar in situaties waar we als mens wel invloed hebben en opbouwend kunnen adviseren zie ik dat we ook vaak stil blijven. Zeggen we wel wat, dan word dat ons niet altijd in dank afgenomen. Dat gebeurt je een aantal keer, en daarna hou je ook in die gevallen je mond. Het is namelijk niet fijn om iemand te willen helpen en vervolgens een rot reactie terug te krijgen. 

Dus hoe gaan we dat veranderen? Verandering moet uit jezelf komen dus de volgende keer dat iemand je een tip, feedback of advies geeft sta er dan bij stil dat diegene zich enorm kwetsbaar opstelt. Brand hem of haar dus niet af. De intentie van de persoon is hoogstwaarschijnlijk goed en ook als je het ergens niet mee eens bent - wat uiteraard mag - onthou dan dat diegene wel de moeite neemt om jou mee te nemen in zijn of haar gedachtegang met als doel jou iets te leren of je ergens mee te helpen. Dat is waardevol en verdient dankbaarheid. Als je zo naar tips en feedback gaat kijken en een betere ontvanger wordt zul je zien dat jouw eigen tips en adviezen aan diezelfde mensen ook beter ontvangen wordt.
​

Ik probeer dit al in praktijk te brengen. Ik val heus zelf ook wel eens van de wagen als ik bijvoorbeeld gestrest ben maar vind dit geen excuus. Ook iets wat vaak gebeurt overigens, een bepaalde uitleg als excuus gebruiken. Doe het niet. Heel gechargeerd gezegd maakt het mij geen fluit uit dat je cavia net is overleden en je daarom wat korter bent. Ik wil je helpen dus accepteer dat, of niet maar doe normaal. Dus als ik een keer kortaf ben en dit zelf merk of er op gewezen wordt dan is mijn voornemen hier altijd excuses voor te maken en het uit te praten. Niet alleen om het praten, maar vooral om er zelf van te leren. Dit om te voorkomen dat een volgende waardevolle tip die zich aandient aan mij voorbij gaat omdat mensen me niet aan durven te spreken.  

Ik ben dus enorm benieuwd naar wat jullie van dit artikel vinden. Hebben jullie er iets aan? Zijn er tips of tops? Laat ze alsjeblieft achter in de comments. Bedankt voor het lezen!