Lekker Klaagvrij

​Gisteren zag ik op TV iemand die besloten heeft klaagvrij te leven. Ze is de initiator van klaagvrije maandag, het welbekende jaarlijkse Facebook evenement, en heeft dit voor zichzelf doorgetrokken. Ik vind het inspirerend!  Waarschuwing vooraf, ja dit wordt misschien een beetje zweverig.

Ik betrap mezelf met enige regelmaat (bijna nooit hoor, zei zij sarcastisch) op een klaagmoment. Maar wat levert het me nou op? Als ik klaag is het vaak over een kleine tegenslag die ik zelf kan oplossen, of een situatie waar ik geen invloed op heb. Waarom dan niet de schouders er onder als ik het ongemak kan verhelpen of stoppen met me druk maken als ik dat niet kan? Dus lamp kapot? Koop een nieuwe! Koude rillingen? Trek een trui aan! Donald Trump aan de macht in Amerika? Ik ga er niet wakker van liggen want ik heb er geen invloed op.  Zo simpel kan het zijn.

​Nu is klagen natuurlijk vaak een uiting van dieper ongenoegen of een sociale gedraging als reactie op anderen. Wat ik daarmee bedoel is dat je sneller klaagt als je zelf niet lekker in je vel zit en diezelfde valkuil sneller instapt als iemand in je directe omgeving het zwaar heeft of negatief is.  Klagen is aanstekelijk maar guess what…positiviteit en zelfredzaamheid ook. 

​Ik heb gemerkt  dat ik een antenne heb voor de emoties van anderen. Groot voordeel in mijn werk want ik kan snel emoties en de gemoedstoestand van mijn gesprekspartner peilen. En dat verschilt nogal bij de (startend) ondernemers aan mijn tafel. Het is ook super spannend en onzeker om een bedrijf te beginnen.  Er wordt vaak genoeg tegen me aangeklaagd. Helemaal prima. Lucht vaak op, maar de oplossing voor je probleem komt er niet dichterbij mee. Het ombuigen van klachten in kansen, concrete ideeën of geruststelling bieden helpt wel. Dit probeer ik dus indien nodig te doen. Voor de ander, en voor mezelf! Ik heb namelijk de neiging om emoties over te nemen. Zit ik weer shakend op de bank thuis van de negativiteit. Nee dank je! 

​Niet, of weinig klagen, zelfredzaam zijn en loslaten, het zijn andere manieren van denken. Het geeft mij rust. Daarom deel ik het met jullie. Ik ben niet tegen klagen en je zult me er echt nog wel eens op betrappen maar het levert mij meer op als ik met een positieve blik kijk en mijn eigen invloedsfeer optimaal gebruik. Dus ik blijf dichtbij mezelf, probeer me niet te laten verleiden tot ‘meeklagen’ en los dingen die mij dwars zitten waar mogelijk direct op. Dus al dat gezeur in de (sociale) media over bijvoorbeeld de politiek of het gemekker in de wel bekende spreekwoordelijke wandelgangen….ik neem het ter kennisgeving. Kan ik er niets aan doen, dan laat ik het los. Kan ik er wel wat aan doen dan ga ik aan de slag! Niet meer achterover leunen.

Ik ben benieuwd hoe jullie met tegenslagen en geklaag omgaan. ​Het je n.a.v. dit blog vragen of opmerkingen? Laat ze achter in de reacties.